Nieuw onderzoek uit Groot Brittannië toont aan dat zijden onderkleding minder effectief blijkt dan tot nu verondersteld. Het onderzoek heeft zich gericht op kinderen met matig tot ernstig eczeem (of atopische dermatitis). Onderzocht werd of het de mate waarin het jeuk kan verminderen en de kwaliteit van leven verbeteren.
300 Kinderen van 1 tot 15 jaar zijn hierbij gevolgd. Hierbij kreeg de helft de gebruikelijke behandeling met corticosteroïden en calcineurineremmers. De andere helft droeg naast de corticosteroïden en calcineurineremmers, overdag en ’s nachts speciale (en kostbare) zijden kleren (van DermaSilk of DreamSkin).
Na zes maanden werd geconcludeerd dat er geen aantoonbare verschillen zaten tussen de twee behandelmethoden. Er was geen verschil in de ernst van het eczeem en ook de kwaliteit van leven was niet anders.
Wat is dan wel effectieve kleding bij Eczeem?
Hiermee rijst de vraag uiteraard of in het algemeen de toepassing van ‘krabpakken’ zonder antibacteriële verbandmiddelen (zoals 100% katoenen kleding) zinvol zijn. Sinds 1 januari 2016 wordt in Nederland bij eczeem geen verbandmiddelen met antibacteriële toevoeging vergoed door de verzekering. Daar is behoorlijk veel discussie over, aangezien vele artsen wel degelijk de waarde van de antibacteriële toevoeging zien bij hun patiënten. Als zijde niet helpt, waarom zou dan katoen wel iets toevoegen aan de behandeling? Bij antibacteriële kleding, zoals bijvoorbeeld onze Best4Body textiel met zilvergaren, kan logischerwijs gesteld worden dat deze de overmatige bacterievorming tegengaan die jeuk veroorzaken.
Het aantoonbaar maken hiervan blijkt echter nog steeds erg lastig. Wellicht dat de diversiteit van de aandoening hierin een rol speelt, of dat er andere factoren spelen. Feit blijft dat het belangrijk is dat de behandelend arts de beschikking heeft over de verschillende behandelmethoden. Momenteel worden steeds meer behandelingen geschrapt voor vergoeding. En dat terwijl deze in individuele gevallen wel degelijk toegevoegde waarde hebben. De boodschap aan de verzekeraars is bij deze om de behandelend arts te laten bepalen wat voor de patiënt het beste werkt. De verzekering mag nooit op de stoel van de arts gaan zitten. De verzekeraar moet zich richten op het betaalbaar houden van de behandelingen die artsen noodzakelijk achten.
Bron: voor het gehele gepubliceerde artikel, lees hier (http://journals.plos.org/plosmedicine/article?id=10.1371/journal.pmed.1002280).