Zilver in de oudheid

De medicinale eigenschappen van zilver waren al in de oudheid bekend. Er zijn verslagen gevonden over de ‘magische, geneeskrachtige eigenschappen’ van zilver, dat door de oude Romeinen op wonden werd gelegd om deze te genezen. (Ook nu nog wordt zilver in wond kompressen gebruikt!) Het eerste bewijs van de antibacteriële werking van zilver, respectievelijk de kennis over deze werking, is een instructie van de Perzische veldheer Sirius de Grote, die reeds in de vijfde eeuw voor Christus zijn troepen beval om water uitsluitend uit zilveren kruiken te drinken.

Zilvergarens bestaan al zo’n 20 jaar. Met zilvergarens kunnen huidproblemen nu effectief en zonder dat dit veel tijd in beslag neemt, op volkomen natuurlijke wijze worden behandeld.

Historische wetenswaardigheden over zilver

Veel situaties in ons alledaagse leven onderstrepen het feit dat zilver als medicinaal product al sinds de oertijd deel uitmaakt van ons leven.

“Geboren met een zilveren lepel in de mond”
Dat zeggen we soms een beetje minachtend over mensen die zichtbaar in luxe leven en/of erin zijn opgegroeid. Oorspronkelijk werd met deze zegswijze bedoeld dat de betrokkene vooral als kind betere overlevingskansen had. Tegenwoordig weten we dat  e.coli- en salmonellabacteriën, die in de middeleeuwen een groot gezondheidsrisico vormden, door zilver wordt vernietigd. Wie toen van zilveren borden at en uit zilveren bekers dronk, beschermde daarmee de eigen gezondheid.

“Elke wolk heeft een zilveren rand”
De Romeinse aristocratie en die in andere culturen in de Middeleeuwen dronk uit zilveren bekers. Men was op de hoogte van de bescherming die zilver bood. Omdat zilver met zuiver water in verband werd gebracht en regenwater ook als zuiver werd beschouwd, werden deze beide ideeën in deze spreuk verenigd.

“Een tong van zilver hebben”
Deze zegswijze verwijst naar de wijsheid en intelligentie van een persoon. De spreuk vindt zijn oorsprong in de Middeleeuwen, toen de adel een zilveren staafje gebruikte om vast te stellen of de wijn die ze wilden gaan drinken vergiftigd was. Als het zilver zwart aansloeg, zat er arsenicum in de wijn. Een zilveren tong hebben betekende dus oorspronkelijk dat men een bovennatuurlijke gave bezat.